Η Κρίση στην Ελλάδα κι οι Προοπτικές Ανάκαμψης
Συζήτηση για την κρίση στην Ελλάδα
και τις προοπτικές εξόδου από αυτή
London School of Economics
11 Σεπτεμβρίου 2012
Στις 11 Σεπτεμβρίου 2011 to Ελληνικό Φόρουμ Δημόσιας Πολιτικής συνδιοργάνωσε στο London School of Economics συζήτηση με θέμα την ελληνική κρίση. Το πρώτο μέρος της συζήτησης είχε ως θέμα (α) ποιο θα πρέπει να είναι το μακροπρόθεσμο “όραμα” για την ελληνική οικονομία και κοινωνία, και (β) τι εμποδίζει την εξέλιξη προς αυτό και ποιοι τρόποι υπάρχουν για να αρθούν τα εμπόδια. Έγιναν παρεμβάσεις από ένα πάνελ τεσσάρων ομιλητών το οποίο συντόνισε ο Δημήτρης Βαγιανός, και στη συνέχεια έγιναν ερωτήσεις προς τους ομιλητές. Το δεύτερο μέρος της συζήτησης, το οποίο συντόνισε ο Νικήτας Κωνσταντινίδης, είχε ως θέμα το πώς οι Έλληνες του εξωτερικού θα μπορούσαν να συμβάλλουν στην επίλυση της κρίσης. H εκδήλωση έγινε υπό την αιγίδα του Ελληνικού Παρατηρητηρίου (Hellenic Observatory) του LSE.
Ο πρώτος ομιλητής στο πάνελ ήταν ο Παύλος Ελευθεριάδης, ο οποίος τόνισε ότι η κρίση στην Ελλάδα μπορεί να συνοψιστεί στην επικράτηση ενός κυνικού συστήματος “αρπακτικού παρασιτισμού” που κατασπατάλησε και ιδιοποιήθηκε τους κρατικούς πόρους από τα μέσα της δεκαετίας του 80 εως το ξέσπασμα της κρίσης. Η ίδια η κρίση οφείλεται στην αδυναμία του πολιτικού συστήματος να προσαρμοστεί στους κανόνες της εσωτερικής αγοράς της ΕΕ και τους κανόνες του Ευρώ. Η λύση πρέπει να συνδυάζει οικονομικές μεταρρύθμίσεις με πολιτικές. Το στοίχημα για την Ελλάδα είναι να ξαναγίνει μια ανοικτή και δίκαιη κοινωνία με την ειλικρινή διεθνοποίησή της οικονομίας της. Το ευρωπαικό όραμα της δημοκρατικής ισότητας συνδυάζει τον δυναμισμό της ευνομούμενης αγοράς με την κοινωνική προστασία των αδυνάτων. Η φιλοσοφία αυτή είναι η σημερινή εξέλιξη των παλιών ιδεωδών της ελληνικής επανάστασης και του πρώτου ελληνικού κράτους. Το όραμα της νέας Ελλάδας είναι ακριβώς το ίδιο με το όραμα της παλιάς.
Πατήστε εδώ για το πλήρες άρθρο.
Ο δεύτερος ομιλητής ήταν ο Απόστολος Δοξιάδης, ο οποίος μίλησε για την πράξη της πολιτικής σε αντιδιαστολή με την πολιτική ιδεολογία. Έκανε το διαχωρισμό μεταξύ πολιτικής θέσεων και αρχών, πολιτικής τεχνικών και λύσεων και τέλος πελατειακής πολιτικής. Ενώ καμία πολιτική πράξη δεν είναι αμιγής, αλλά εμπεριέχει κομμάτια και από τις τρεις αυτές λογικές, το κυρίαρχο παράδειγμα στην Ελλάδα είναι ο αρνητισμός, μια πολιτική αντι-μνημονιακή, αντι-γερμανική, αντι-μεταναστευτική. Το όχι είναι πιο εύκολο από το ναι, καθώς οι βαθμοί ελευθερίας αυξάνουν. Από την άλλη, η πελατειακή λογική δεν επιτρέπει καμία ρήξη με τους θεσμούς που την αναπαράγουν και ως εκ τούτου καμία πρόοδο. Για να αρχίσει η έξοδος από την κρίση, πρέπει να υπάρξει μία ευρύτερη συναίνεση, την οποία μπορεί να επιφέρει μόνο ένας πολιτικός φορέας. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να παραχθεί ένα όραμα από την αρχή, ένα απλό και πειστικό κοινό όραμα, κατανοητό στον ευρύ κόσμο.
Ο τρίτος ομιλητής ήταν ο Γιώργος Προκοπάκης, ο οποίος θεωρεί ότι η έξοδος από την κρίση έχει τρία στάδια. Το πρώτο είναι η βραχυπρόθεσμη διαχείριση, με βασικό στόχο να διασφαλιστεί η παραμονή στο Ευρώ. Σε αυτό το στάδιο υπάρχει συναίνεση από την κοινωνία και σημαντικό μέρος των πολιτικών δυνάμεων. Το δεύτερο στάδιο είναι η πραγματοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών, που θα βελτιώσουν τη λειτουργία του κράτους και τον ανταγωνισμό στις αγορές. Σε αυτό το στάδιο χρειάζεται στήριξη από την κοινωνία καθώς οι αλλαγές συμφέρουν μεν το σύνολο αλλά πλήττουν τα συμφέροντα επιμέρους ομάδων. Το τρίτο στάδιο είναι η ανάπτυξη. Αυτό είναι πιο μακροπρόθεσμο και συνέπεια των προηγουμένων. Η ανάπτυξη θα έρθει κυρίως από την μικρή επιχειρηματικότητα, η οποία θα πρέπει όμως να στραφεί σε εξαγώγιμα προϊόντα. Η κρίση έχει ήδη οδηγήσει στην απώλεια 1.2 εκατομμυρίων θέσεων εργασίας, η επαναδημιουργία των οποίων θα απαιτήσει χρόνο. Για να υπάρξει οποιαδήποτε πρόοδος στη χώρα χρειάζονται τουλάχιστον έξι μήνες ηρεμίας.
Ο τέταρτος ομιλητής ήταν ο Ανδρέας Κούτρας, ο οποίος τόνισε ότι μέρος της κοινωνίας δεν έχει κατανοήσει ή αρνείται να πιστέψει την αναγκαιότητα των διαρθρωτικών αλλαγών όχι μόνο στην οικονομία αλλά και στην ίδια την κοινωνία, στην προσωπική μας συμπεριφορά. Η Ελλάδα αποτυγχάνει γιατί δεν υπάρχει στόχος και όραμα. Ο εκβιασμός και ο εκφοβισμός δεν είναι όραμα. Οι πολίτες αρνούνται να δεχθούν την εφαρμογή σκληρών μέτρων από ανθρώπους και κόμματα που για χρόνια ήταν μέρος και συντηρούσουν την φαυλότητα. Καινούργιες και όχι ανακυκλωμένες πολιτικές δυνάμεις είναι όραμα. Η Ελλάδα εξελίσσεται σε μια εσωστρεφή και μονοδιάστατη χώρα πού εξοστρακίζει κάθε είδους διαφορετικότητας. Οτιδήποτε δεν συνάδει με τα πρότυπα ενός κακόβουλου λαϊκιστικού Εθνικισμού και μιας αναχρονιστικής Ελληνορθόδοξης κουλτούρας συνθλίβεται ως αντεθνικό. Η ανοχή στην διαφορετικότητα και ο σεβασμός είναι όραμα. Το όραμα μιας φιλελεύθερης, ανοικτής και ανεκτικής κοινωνίας βρίσκεται σε κίνδυνο. Πρέπει να δημιουργήσουμε κοινωνικό και πολιτιστικό κεφάλαιο. Ο οικονομικός πλούτος θα έρθει ως συνέπεια. Πατριώτης είναι αυτός που παράγει μέλλον και όχι μόνο ο προσκολλημένος στο παρελθόν.
Για το πλήρες κείμενο, πατήστε εδώ.
Καθώς η όλη συνάντηση αποτέλεσε το προϊόν μιας αποκεντρωμένης πρωτοβουλίας, ο χαρακτήρας του δευτέρου μέρους της ήταν κατά βάση οργανωτικός. Οι επιμέρους στόχοι ήταν η προώθηση της συνεργασίας μεταξύ των διαφόρων δικτύων και πρωτοβουλιών που έχουν αναπτυχθεί στο εξωτερικό, η δημιουργία μίας κοινής πλατφόρμας συνενόησης, διαλόγου και προβληματισμού για ζητήματα ελληνικής δημόσιας πολιτικής, και η συσπείρωση του πλούσιου κι εξειδικευμένου ανθρώπινου δυναμικού που βρίσκεται στην Αγγλία για το κοινό καλό της χώρας. Μίλησαν οι Νικήτας Κωνσταντινίδης εκ μέρους του Greek Public Policy Forum, Δημήτρης Βαγιανός εκ μέρους των Greek Economists for Reform, και Μιχάλης Ιακωβίδης εκ μέρους του Redesign Greece.
Το video και το podcast της εκδήλωσης μπορείτε να τα βρείτε στην ακόλουθη σελίδα του Ελληνικού Παρατηρητηρίου ή στο YouTube (πατήστε εδώ για τη συζήτηση).
Βιογραφικά
Ο Δημήτρης Βαγιανός είναι καθηγητής χρηματοοικονομικών στο London School of Economics, όπου και διευθύνει το κέντρο Paul Woolley για την μελέτη των δυσλειτουργιών των αγορών κεφαλαίου. Πριν έρθει στο LSE ήταν καθηγητής στα Πανεπιστήμια Stanford και ΜΙΤ. Είναι εκδότης του Review of Economic Studies και διευθυντής του American Finance Association.
Ο Απόστολος Δοξιάδης είναι συγγραφέας. Το μυθιστόρημά του “Ο Θείος Πέτρος και η Εικασία του Γκόλντμπαχ”, το οποίο εισάγει τα μαθηματικά στη λογοτεχνία, έχει μεταφραστεί σε παραπάνω από σαράντα γλώσσες. Το “Logicomix”, ένα εικονογραφημένο μυθιστόρημα για την αναζήτηση της βεβαιότητας στην επιστημονική έρευνα και τη λογική, είναι παγκόσμιο bestseller.
Ο Παύλος Ελευθεριάδης διδάσκει στην Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης και είναι δικηγόρος στο Λονδίνο. Έχει δημοσιεύσει πολλές μελέτες αναλυτικής φιλοσοφίας του δικαίου και συνταγματικού δικαίου και μεταξύ άλλων τα βιβλία Συνταγματισμός και Πολιτικές Αξίες (Σάκκουλας, 1999) και Legal Rights (Oxford University Press, 2008).
O Μιχάλης Ιακωβίδης είναι καθηγητής της έδρας Sir Donald Gordon Chair για την Καινοτομία και την Επιχειρηματικότητα στο London Business School. Πριν έρθει στο LBS ήταν καθηγητής στα Πανεπιστήμια Ηarvard και Wharton. Είναι Sumantra Ghoshal Fellow στο Advanced Institute for Management Research.
Ο Ανδρέας Κούτρας σπούδασε Αστροφυσική στο Πανεπιστήμιο του Λονδίνου, και ανώτατα μαθηματικά στο Cambridge. Το διδακτορικό του ήταν στην Γενική Θεωρία της Σχετικότητας του Αϊνστάιν. Τα τελευταία 15 χρόνια εργάστηκε σε επενδυτικές τράπεζες με αντικείμενο την ποσοτική ανάλυση, τα χρηματοοικονομικά προϊόντα, και τις κεφαλαιαγορές.
Ο Νικήτας Κωνσταντινίδης είναι διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών και Δημόσιας Πολιτικής στο London School of Economics. Ήρθε στο LSE μετά από δύο χρόνια μεταδιδακτορικής έρευνας στο Institut Barcelona d’ Estudis Internacionals της Βαρκελώνης. Έλαβε το διδακτορικό του στην Πολιτική Οικονομία από τη σχολή Woodrow Wilson του Πανεπιστημίου Princeton.
Ο Γιώργος Προκοπάκης είναι σύμβουλος επιχειρήσεων σε θέματα οργάνωσης και διαχείρισης πληροφοριών. Ήταν καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Columbia της Νέας Υόρκης. Τα τελευταία χρόνια ασχολείται κυρίως με θέματα αναδιοργάνωσης επιχειρήσεων, διαχείρισης πληροφοριών, και χρηματοοικονομικά.
No comments:
Post a Comment