Δύο λόγια για τα γενόσημα φάρμακα: επικινδυνότητα, προϋποθέσεις και πολιτικές επιλογές

Μέσα στον κυκεώνα των αλλαγών που βιώνει η χώρα, στο σύνολο των εκφάνσεων της ζωής, βαρύνουσα σημασία κατέχει η αναδιάρθρωση στην οποία υπόκειται ο ευαίσθητος χώρος της υγείας. Η μείωση των εξόδων συνιστά το βασικότερο γνώμονα, για να προωθηθούν μεταρρυθμίσεις που μεταξύ άλλων επηρεάζουν άμεσα τη διαχείριση των νοσοκομειακών φαρμακευτικών^‡ και των δημόσιων φαρμακευτικών δαπανών^‡‡. Βασικό πυλώνα στη μείωση των εξόδων για την κάλυψη των φαρμακευτικών αναγκών αποτελεί η απόφαση του Υπουργείου Υγείας να εντείνει την εισροή και να αυξήσει τη συνταγογράφηση γενόσημων φαρμάκων σε σχέση με τα προηγούμενα έτη.

H πιθανή έκπληξη της “αναπτυξιακής λιτότητας” και ο γρίφος του δυσβάσταχτου χρέους

Ο ελληνικός γρίφος του χρέους σε αντίθεση με την ανάπτυξη της οικονομίας βρίσκεται στο επίκεντρο της τρέχουσας συζήτησης σε πολιτικό επίπεδο και είναι το βασικό ζήτημα που αναλύεται σε αυτό το άρθρο. Σκοπεύουμε να απομακρυνθούμε από την επαναλαμβανόμενη προσέγγιση που επικεντρώνεται στις συνήθεις ερωτήσεις όπως αν η Ελλάδα και οι υπόλοιπες χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης θα έπρεπε να ακολουθούν τη μακροοικονομική πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται από την αρχή της Μεγάλης Ύφεσης του 2008 καθώς και αν η έξοδος από την ευρωζώνη θα είχε απαλύνει τις δυσάρεστες συνέπειες (δλδ. την καταστροφική ανεργία, και το δραματικά συρρικνωμένο κατά κεφαλήν εισόδημα).