Δύο τάσεις για τη συνταγματική αναθεώρηση και η έλλειψη εμπιστοσύνης στους θεσμούς

Συχνά το τελευταίο διάστημα στον Τύπο -αλλά και στην πρόσφατη εκδήλωση του Greek Public Policy Forum (GPPF) με την πολιτική κοινότητα Μπροστά- (αντι-)παρατέθηκαν δυο διαμετρικά αντίθετες λογικές για τη συνταγματική αναθεώρηση.

Βιντεοσκοπημένη παρέμβαση του καθηγητή Δ. Καιρίδη, Πάντειο Πανεπιστήμιο, για τη συνταγματική αναθεώρηση

Βιντεοσκοπημένη παρέμβαση του καθηγητή H. Παπαϊωάννου, LSE, για τη συνταγματική αναθεώρηση

Βιντεοσκοπημένη παρέμβαση του καθηγητή Γ. Τσεμπελή, Πανεπιστήμιο του Michigan, για τη συνταγματική αναθεώρηση

Γράφημα του καθηγητή Τσεμπελή που συμπληρώνει τη βιντεοσκοπημένη παρέμβασή του

The Past, Present and Future of the European Union

The edifice of the European Union (EU) has been built on the basis of equilibrium between intergovernmental co-operation and supranationalism. In other words, the fathers of Europe wanted to attain integration through the institution of organs which would be representative of the two currents: institutions with an intergovernmental character, through which the voice of the Member-States could be heard, and institutions with a supranational character, which would represent Europe, as a potentially integrated entity, with its own interests and expectations. In the first category, the central institution is the Council of Ministers, which functions with the presence of national Ministers, depending on the subject-matter of the agenda, while in the second category the main organs are the Commission and the European Parliament. The Courts, finally, settle disputes in a spirit of supranationalism, and in this direction they have offered their good offices to integration.